Բայց նա հեռացավ...

Սիրեց իմ հոգին նրան քնքշանքով,

Տառապեց հոգիս սիրո գգվանքով, 

Աչքերս կարծես մշուշից փայլեց,

Ու կյանքս երկրորդ ծնունդը տունեց:

Նա հիասքանչ էր, հայացքով ներող,

Կանգնած էր անմեղ, աչքերով փայլող,

Ու հեզ հայացքով ինձ էր նա նայում.

Տեսնես այդ ժամին ի՞նչ էր կատարովում

Նրա՝ դեռ մատղաշ ու անմեղ հոգում:

Միգուցե նա էլ ինձ էր երազում...

Բայց նա հեռացավ,

Ու հոգիս լցվեց նոր տանջանք ու ցավ:

Կարծես գամված էի ես ժեռ քարերին,

Բայց չկար կապանք իմ կոշտ ձեռքերին

Եվ ձեռքս գրեց՝ երգ սիրո մասին,

Ու հոգուս ցավը ես տվի գրչին:

Այսպես վերջացավ անսկիզբ սերս,

Այսպես ավարտվեց սիրային վեպս

Այսպես սպառվեց օրն այդ դառնացած,

Անավարտ կյանքիս էջն այդ անմոռաց:

Ա.Ավետիսյան