Սերն ու արվեստը

Հիշեցի հանկարծ խոսքերն այն անձանց,

Ովքեր եղել են մարդիկ փառապանձ,

Մարդիկ ՝ ում համար արվեստն ու սերը,

Եղել են կյանքում իրենց մեծ դերը:

Այդ մարդկանցից էր Ա.Մոդիլիանին

Ով սիրահարվեց կնոջն ու արվեստին:

Եվ նա որոշեց սերն համատեղել՝

Սիրած կնոջն անպայման վրձնել:

Եվ դիմեց կնոջն նա այս խոսքերով.

-Եթե քեզ սիրեմ անարատ սիրով

Եվ ես հավատամ հոգուտ երազկոտ,

Ես կնկարեմ աչքերդ թախծոտ:

Եվ նա նկարեց:

Անցան ամիսներ.հոգուս խոսքերում սերը բույն դրեց:

Սիրեցի նրան անարատ սիրով՝ 

Նրան տվեցի ես ամբողջ հոգով,

Բայց չէի հիշում ես դեմքը նրա,

Միայն աչքերը՝ մութ դեմքի վրա:

Ես հասկացա արվեստի լեզուն,

Ու որ խոսքերը իզուր չեն հնչում

Սերը զորեղ է զենքից էլ ավել,

Որ կարողացավ ինձ պոետ դարձնել: 

Արման Ավետիսյան